اشعارنوجوانان

این آسیای گندم تو گریه آور است
این پخت نان و هیزم تو گریه آور است

گرچه کبودْ چهره ی تو زیر روسری است
اما همین تجسم تو گریه آور است

وقتی هنوز زخم لبت درد میکند
زحمت نکش!  تبسم تو گریه آور است

کم کم کنار آمدی با درد پهلویت
سنگینی تفاهم تو گریه آور است

باران گرفت دیشب و می گفت آسمان
حیدر! هوای خانم تو گریه آور است...

                                                                                برادران عادل