چه شود فرصت دیدار به ما هم بدهند
فیض هم صحبتی یار به ما هم بدهند
آنقَدَر بر در این خانه گدا می مانیم
لقب ِ نوکر ِدربار به ما هم بدهند
هرکسی طالب وصل است بلا میبیند
محنت دوری دلدار به ما هم بدهند
خوابمان برده و داریم امید آخرِ کار
چشم روشن؛دل بیدار به ما هم بدهند
وسع ما نیست خریداری یوسف ایکاش
پای رفتن سر ِ بازار به ما هم بدهند
همه ی حاجت ما هست در این ماه خدا
حال خوش لحظه ی افطاربه ماهم بدهند
محمدحسن بیات لو
برادران عادل
در محضر شهداء
برادران، ساده باشید بدون تکبّر؛ و تا خون در رگهایتان هست برای اسلام خدمت کنید ومنافقین را سرکوب نمایید.از ریا دوری کنید و آنها را که به انحراف می‌روند به راه راست هدایت کنند.پیش بچه‌های قمارباز و درد و غیره بروید و با آنها صحبت کنید و آنها را به راه راست بیاورید.اگر چشمهایتان به آنها افتاد برنگردانید.با چهرة خندان با آنها برخورد کنید، چون همة آنها احتیاج به راهنمایی دارند.
فرازی از وصیت‌نامه
این آسیای گندم تو گریه آور است
این پخت نان و هیزم تو گریه آور است
گرچه کبودْ چهره ی تو زیر روسری است
اما همین تجسم تو گریه آور است
وقتی هنوز زخم لبت درد میکند
زحمت نکش! تبسم تو گریه آور است
کم کم کنار آمدی با درد پهلویت
سنگینی تفاهم تو گریه آور است
باران گرفت دیشب و می گفت آسمان
حیدر! هوای خانم تو گریه آور است...
برادران عادل
شاهنشه نجف حرمش فرق می کند
لطف و عنایت وکرمش فرق می کند
.......................................
ذکر علی و آل علی یک عبادت است
او مرتضی است ذکر ودمش فرق می کند
.......................................
از کربلا به سمت نجف قدم زنان
در هر قدم زدن قدمش فرق می کند
.......................................
خورده قسم نبی که به فردا محب او
جنت رود ، نبی قسمش فرق می کند
.......................................
روز جزا خدا علم حق دهد به او
حیدر در آن سرا علمش فرق می کند
.......................................
مولا قلم بزن قلم عفو من بکش
نزد خدا علی قلمش فرق می کند
برادران عادل
بنام خدا
مگر از سوریه نیامده اید
پس چرا بوی کربلادارید
عشق می ریزدازسرو رویتان
آسمان بریزد برپادارید
روی سر بندتان ز خون نوشته
السلام علیک یا زینب
محمد عادل
تقدیم به شهدای مدافع حرم